Citytrip Pristina & Prizren – 4 dagen in Kosovo

We associëren Kosovo allemaal met één van de meest recente Europese oorlogen. Tijd om dit idee achter wegen te laten, want is het ook gewoon een land met fascinerende steden en een Europese topscore qua vriendelijkheid. We bezochten Kosovo 4 dagen: een citytrip Pristina en omgeving, gecombineerd met een bezoek aan tweede stad Prizren.

Pristina is fantastisch. Een jonge stad in volle ontwikkeling en met historische parels. Maar je moet heel wat Balkansteden op je palmares hebben om het zo te ervaren. Het is een stad waar niet iedereen warm van zal worden. Het is er niet overal mooi, maar zoals ik al zei: de stad is in opmars. Met groeipotentieel in alle wijken en bestaand Balkanerfgoed in zowel het oude als nieuwe centrum.

 

Stad met littekens

Het valt meteen op wanneer we met onze gehuurde Fiat naar ons appartement net buiten het centrum rijden: contrast. Wegen en dorpse huizen in erbarmelijke staat vormen één stedelijk geheel met moderne nieuwbouwblokken. De elektriciteitskabels hangen op Aziatische wijzen boven onze straat. Een straat die trouwens uit meer put dan asfalt bestaat. Op de hoek ligt een afvalberg.

Het lijkt de Kosovaren in de straat niet te raken. Uiteraard moeten we dat ook in z’n context plaatsen. Iedere meerderjarige Kosovaar heeft bewust oorlog meegemaakt. Pristina is een stad met een litteken. Waarom zou je dan wakker liggen van een put of vuilniszak?

We beginnen ons stadsbezoek aan Pristina over een verrassend heuvelachtig parcours. En met verrassend weinig zuurstof in de lucht. De geur die me voor altijd aan de Balkan zal doen denken: brandend hout. Het ruikt een beetje als thuiskomen in het buitenland.

Hoogtepunten tijdens een citytrip Pristina

De eerste halte is het oude gedeelte van Pristina. Net zoals in het zuidelijekere Skopje belanden we al snel in een aangenaam warm theehuis: Café Goliaku. De tafel aan het raam kijkt uit op de wijkslager. De plastieken zakjes vol vers gesneden vlees gaan vlot over de glazen toonbank. In dezelfde straat (Iljaz Agushi) ligt ook de markt van Pristina. Als toerist een lokale ervaring die je niet mag missen.

Op zoek naar een snelle, goedkope en niet te overtreffen lokale lunch? Spring binnen bij één van de Qebaptore op en rond de markt. En dwaal nadien willekeurig door de drukke straten van de oude stadswijk van Pristina. Je kan en zal de belangrijkste moskeeën en andere gebouwen niet missen.

Wij deden ook de twee musea van Pristina: het nationaal museum (recente geschiedenis) en het etnologisch museum (historisch Pristina). De musea hebben niet het niveau om naar West-Europese normen een diploma te halen, maar de gratis musea geven wel een inkijk in het Kosovo van gisteren en vandaag.

 

Hotspots van de nieuwe stad

Tijd om de oude stad achter ons te laten. We steken via de winkelwandelboulevard ’Nene Tereza’ over naar een nieuwe gedeelte van de stad. Het hoogtepunt? Dat is één van de bijzonderste gebouwen van Europa: de nationale bibliotheek. Stap er zeker ook even binnen! Even verderop liggen ook de Katedralja Nene Tereza en het NEWBORN monument. Achter deze geel-blauwe fotohotspot schuilt een winkelcentrum dat voldoet aan alle Balkannormen.

 

Rondom de stad

Ondanks een dun laagje sneeuw rijden we toch even de heuvels rond Pristina in. Met een onverharde bergweg achter de kiezen, staren we vanop een heuvel zowel naar Pristina als naar Servische horizonten. De uitstap geeft vooral een indruk van dorpsleven rond Pristina. Van alle Balkandorpen die ik al zag, is dit toch wel het grootste verschil met België. Op de terugweg brengen we nog een kort bezoek aan Parku i Gërmisë, een recreatiegebied net buiten Pristina.

 

Tophoreca: Bagolina & Korë

Waar Pristina zeker mee mag stoefen, is de horeca. Een tikkeltje verfijnder dan in de andere Balkan-steden die ik al bezocht. De twee toppers? Bagolino voor een stevig ontbijt en Kore voor een lunch of diner.

Bagolina schotelt je bagels met klasse voor. En ontbijtschotels die volgende maaltijden overbodig maken. Het is er populair bij zowel gezinnen uit de buurt, zakenlui, koppels als toeristen.  Bagolino is een stijlvolle zaak met ontbijten die niet snel overtroffen zullen worden.

En Korë is wat mij betreft één van de beste zaken op mijn Balkanpalmares. Verfijnd en vernieuwend. Check zeker de dagelijkse lunchdeals die een hipstergehalte à la San Francisco naar de Balkan halen. Ga ’s avonds voor een cocktail, een handvol shared dishes met moderne Kosovaarse twist en een aangepaste wijn. Je zal achterovervallen van de smaken en de gematigde eindafrekening.

Kortom: twee adresjes die zeker niet mogen ontbreken tijdens je citytrip Pristina!

 

Vestingstad Prizren

Eigenlijk keek ik naar het bezoek aan Prizren meer uit dan naar hoofdstad Pristina. Sinds ik jaren geleden enkele foto’s van het fort van Prizren zag, stond deze west-Kosovaarse stad hoog op het lijstje. Prizren ligt op een dik uur rijden van Pristina en is makkelijk bereikbaar met de eigen wagen en het openbaar (bus)vervoer. We parkeren een eindje buiten de stad en leren de stad te voet kennen.

Het centrum van Pristina is één prachtige setting. Een rivier die ruw langs het centrum snijdt, overheerst door een hoger gelegen fort. De straatjes tussen de moskeeën, houten winkels en andere gebouwen zijn aangelegd met dikke kasseien. De schoonheid van de stad ontsnapt niet aan de aandacht, want het is best wel toeristisch in Prizren.

De weg naar het fort is een fikse klim. Maar je krijgt loon naar werken. Een fenomenaal uitzicht is de beloning. Zeker doen! Geniet ervan!

Balkanwee

En met deze citytrip Pristina en Prizren is er weer een tripje richting de Balkan verleden tijd. Ik durf mezelf ondertussen een getrainde Balkanreiziger noemen. Plaatsnamen als Sarajevo, Podgorica, Plovdiv en zeker Skopje (3 bezoeken and counting…) zorgen voor een onmiddellijke glimlach. Voor afreis had ik hoge verwachtingen rond Kosovo. Hoe is het dagelijks leven? De infrastructuur? De toeristische ontwikkelingen? Zoals je kon lezen, zijn de verwachtingen ingelost. Verwacht je dus niet aan een citytrip die ieders hart sneller doet slaan. Maar het mijne dus wel.

Ook tijdens het afronden van dit artikel overvalt de heimwee naar de Balkan me weer. De contrasten die zichtbaar en voelbaar zijn in Pristina hebben me niet onberoerd gelaten. Hopelijk tot snel!