De eerste autovakantie met kleuter, een relaas

Gemiddeld komt om de 10 minuten de vraag of we al in Slovenië zijn. Dat is best een grappig onderdeel van de uren verslindende tocht. Voorbereiding voor zo’n lange autotocht is de sleutel. En daar sloeg ik al meteen een flater. De iPad werd niet gecontroleerd: uren kijkplezier voor Miel bleek niet afspeelbaar te zijn. Een minder grappig onderdeel van onze eerste autovakantie met kleuter.

Wat behoort nog tot de voorbereiding?
– Steeds tussendoortjes voorzien, van aardbeien tot zuurtjes.
– Brood en beleg als een ongeziene hamsteraar inslaan.
– Liedjes downloaden via Spotify. (Sarah Zingt zal ondertussen bovenaan de Belgische, Duitse, Oostenrijkse en Sloveense charts staan.)

Voor je heel het artikel leest. Ben je op zoek naar concrete activiteiten of uitstappen om in Slovenië te doen met je kleuter? Lees dan mijn ander artikel over deze reis. Nu terug naar het relaas.

Rij- en rusttijden

Oorspronkelijk hadden we in ons hoofd om ’s nachts te rijden. Uiteindelijk doen we het toch met een tussenovernachting, omdat ondergetekende geen ervaring heeft met ’s nachts rijden. Het leek ons de keuze van de wijsheid. De verplaatsing naar Slovenië splitsen we op in twee ritten van ongeveer 600 kilometer. Op de terugweg is er een etappe van 700 kilometer en dat was voor ons (en Miel) de limiet.

Op de heenweg overnachten we in Hotel Lowen in de Ulmense voorstad Wiblingen. Op de terugweg slapen we een nachtje in het mooie dorp Forchtenberg, in Das Kelterhotel.

Kleine kleutergelukjes

Kleine (on)gelukjes en verwondering zijn steeds van de partij met een kleuter in de auto. Tijdens een tussenstop steken we eens een centje in voor een rit op de bewegende brandweerauto bij de tanksteltoiletten. Maar gewoon tussen de handen van mama en papa van een boordsteen springen zorgt ook al voor de nodige animo.

Voor de rest zijn ijsjes de grootste waardemeter in een gelukkig kleuterleven. Een potje met een bolletje chocolade als standaardbestelling, met uitzondering van het blauwe ‘smurfenijs’ in Skofja Loka.

Smurfenijs in Skofja Loka

Fascinerende gedachtengang

Zo’n kleuter van bijna 3 heeft ook een fantasie die op kruissnelheid begint te komen. De toppers van de reis:
– In de kastelen die we in Skofja Loka en Ljubljana zien, zijn draken koekjes aan het bakken.
– De opblaaskrokodil op het keienstrand zou zomaar in onze bil kunnen bijten.
– Door het bos mogen we niet wandelen, want daar zitten wilde dieren.
– En de hut die we uiteindelijke in dat bos tegenkomen is de échte hut uit het liedje ‘in het bos daar staat een huisje’.

Uitstapjes en hapjes

Onze uitstapjes zochten we niet per se op maat van Miel uit, maar we transformeerden ze wel naar kleutermaat. Denk dan aan de kajak in Bled of Bohinj links laten liggen, maar wel voor een toeristenboot kiezen. Of een wandeling (al dan niet bewust) langs een speeltuin of keienstrandje leiden. Eenmaal daags gewillig voor de gebeden richting ijsjesheiligdom zwichten hoort er ook bij.

Tijdens die uitstappen reist Miel bij momenten mee op mijn rug. In de voorbereiding op de reis kochten we een draagrugzak tot 22 kilogram. De rugzak werd benut bij de Tolmin gorges, bij het meer van Bled, in Ljubljana (zowel in de stad al in de Zoo) en op de terugweg tijdens een lange pauze aan de hangbrug Geierlay. Ik kan een soortgelijke rugzak enkel aanraden voor gezinnen die met een jonge kleuter een soortgelijke vakantie doen. En Miel vond het ook geweldig!

Bij uitstapjes horen ook hapjes. De eetadresjes die we uitkiezen dragen wel steevast een zelf uitgereikt ‘kindvriendelijk’ label. Op de checklist staan dan een speeltuin(tje) en aangepaste kindergerechten. Ontbreekt het laatste, dan is pasta aan essentie op de kaart. Schuldig: Miel mag iPad kijken aan tafel. Hier zijn we als gezin realistisch in: tijdens 9 dagen 24/7 samen zijn, heb je soms een momentje van rust en stilte nodig. En als ik voor mezelf spreek, geldt dat zeker (of vooral) tijdens het eten. Rider en z’n pups* zorgen voor een aangenaam diner!

*’Paw Patrol’ voor de kleuterleken onder de lezers.

Enkele kindvriendelijke adresjes die we ontdekken:
– Taverne Petra (Gorenja Vas)
– Gosticse Pri Zupanu (Ziri)
– Ochsengarten Restaurant & Biergarten (Forchtenberg)
– Homestead Tesnak (Hotavlja/Gorenja Vas)

Homestead Tesnak

Deze verdiend een apart hoofdstukje. Ook ons verblijf is geslaagd voor Miel. Dit durf ik toch ook de sleutel voor een geslaagde reis noemen. Er is een kleine speeltuin, een beekje met waterval, twee katten trekken de aandacht en… elke ochtend lokt de geur van verse pannenkoeken Miel (en mij) naar de ontbijtruimte. We delen één slaapkamer in het kleine Hotavlje. Acht nachten bij mama en papa op de kamer, dat is feest. Miel is dol op ‘het rode huis’ met de verse koekjes en in het rode huis zijn ze dol op Miel.

Afscheid van de kikker

Op reis zijn is al snel het nieuwe normaal. Miel wou enkel nog naar het ‘rode huis’. En toen ons overnachtingshotel in Forchtenberg een kikker ik het logo bleek te hebben, was het een no go om ons kikkerhotel nog te verlaten. Bij thuiskomst (na een pijnlijk afscheid van de kikker) zijn we voldaan, zitten we vol verhalen en kunnen we even uitblazen. Want Miel herontdekt al het speelgoed dat hij een dikke week heeft moeten missen.